Varoluş ve yok oluş kavramları hayat döngüsünün vazgeçilmez süreçleridir. Taziye evi mekânı, yaşanılan kayıplar sonrasında hissedilen duyguların paylaşım yeri olarak nitelendirilebilir. Tasarım yaklaşımımız, yaşanılan kayıp sonrasında hissedilen üzüntüyü paylaşma ihtiyacının işlevsel bir şekilde kurgulanmasına dayanmaktadır. Aynı zamanda da planlama esnek yapılmıştır. Tasarım, yapı içindeki toplanma mekanlarının farklı amaçlar için kullanımına imkan sağlamaktadır.

Yapının taziye zamanlarında birlik ve beraberlik ihtiyacının işlevsel bir şekilde karşılanması ve taziye günleri dışında da kent toplumuna hizmet etmesi planlanmıştır. Bu kapsamda, bir toplanma ve kültür merkezi olarak gündelik hayat içinde yer alması projenin ana fikrini oluşturmuştur.